Maça Kızı 8

51.Bölüm

Hepinizi çok seviyorum... Oyladığınız, yorumlar yaptığınız ve Maça Kızı 8'i sürekli paylaştığınız için çok teşekkür ederim. ❣️🌻

♠️

179 Gün Önce...

Gözlerimi açtığımda bomboş bir yatakta yatıyordum. Kırmızı avizeye gözüm takıldığında küçük bir kahkaha attım. Gülümseyerek derin bir iç çektim ve yataktan kalkıp doğruca salona ilerledim. Salondaki saat bozulmuş olmalıydı. Çünkü 1'e 16 vardı ve ben bugün bu kadar uyumuş olamazdım. Bu bir şaka olmalıydı!

"Günaydın Naz'cığım." dedi yengem, gülümseyerek.

"Bora gitti mi?" diye sordum, merakla.

"Gitti. Sabahın 8'inde çıktı çocukcağız. Seni uyandırmaya diye odaya girdim, gözlerini açıverdi." dedi halam. Basılmışsınız Naz!

"Aaaaa! Benim yanımda mı yatmış o?" dedim, yapmacık bir şaşkınlıkla. "Haberim yok benim!" diye devam ettim. Halam suratını buruştururken, yengem gülüyordu.

"Gece mahalleyi birbirine katmışsın. Kız sen manyak mısın? Anlattı çocuk olanları!" dedi halam, sitemle. "Şu dizinin haline bak! Allah belasını versin inşallah o musibetin!" diye devam etti.

"Bela okuma bırak." dedi yengem, halama dönerek. "Sana saldırmış he?" diye devam etti ve yanıma oturdu.

"Hııı." dedim, dizimdeki kabuk bağlamak üzere olan yaraya bakarak.

"Ah be kızım!" dedi yengem, dudaklarını büzerek. "Ne diye elalemin ilişkisine karışıyorsun ki sen?" diye devam etti, sıkıntılı bir nefes vererek.

"Dizi çok kötü... Yürüyebiliyorsun ama değil mi?" dedi halam, üzüntülü bir ifadeyle. Yataktan buraya kadar uçmadığıma göre yürüyebiliyordum elbette. Naz, çok ayıp!

"Hı hı." dedim, derin bir nefes alarak.

"Ayşe Hanım söyledi... Esra eşyalarını toplamış gitmiş gece... O kocası olacak musibetin de alkol problemi vardı zaten... Herkes kendisine bulaşacak diye uzak duruyordu ondan. Ama yazıklar olsun... Bir kişi de çıkıp senin çığlıklarına ses etmedi mi koca mahallede?" dedi halam.

"Bilmiyorum hala dikkat etmedim." dedim, bu muhabbetten sıkıldığımı belli etmek istercesine bir ifadeyle.

"İyi ki Bora'dan öğrendik. Şimdi mahalleliye sorarım ben." dedi halam, sinirli bir şekilde.

"Yengeciiiim, nasıl sevdin mi Bora'yı?" diye sordum. Bakışlarım halamı es geçmişti.

"Sevmem mi? Nasıl düşünceli... 'Nazlı çok geç uyudu. Uyandırmayın lütfen.' dedi. 'Hazırlık var, kalkması lazım.' dedik... 'Biz yabancı değiliz zaten, bir şey olmaz. Uyuyabildiği kadar uyusun.' dedi. Çok efendi maşallah, hele seni gözünün nuru yapmış." dedi yengem, gülümseyerek.

"Benim telefonum nerede?" diye sordum, aniden.

"Banyo çekmecesinde, ilk yardım çantasının üzerinde." dedi halam. Bir insan telefonu saklaya saklaya oraya mı saklardı? Seke seke banyoya doğru giderken dizim sızlamıştı ama aldırış etmedim. Çekmeceyi açtım ve telefonumu elime aldım. WhatsApp'a girdim. Hande'nin yanında "24" yazan sohbetini boş verip, Bora'nın sayfasına geldim.