Hotelကိုရောက်ပြီး အခန်းထဲထည့်ဖို့ကောင်တာက
ဧည့်ကြိုကောင်လေးတစ်ယောက်အကူညီယူရပြန်သည် လွန်း
ထက်အနည်းငယ်ပိုထွားပြီး အရပ်ပိုရှည်သည့်နှောင်းကို လွန်း
တစ်ယောကမထဲဘယ်လိုမှ မနိုင်...
ကုတင်ပေါ်ရောက်တဲ့အချိန် ဘေးကတွေ့ရာလူကို သူ
မဘေးအတင်းဆွဲချတော့သည်
"မောင်လေး ကျေးဇူးနော် သူတစ်အားမူးနေလို့လေ စိတ်မရှိ
ပါနဲ့"
"ရပါတယ် အမ လိုတာရှိရင်လှမ်းခေါ်လိုက်ပါ"
"ကောင်းပါပြီ"
ထိုကောင်လေးထွက်သွားတော့ တံခါးလော့အမြန်ချ
လိုက်ရ၏ အခန်းတွင်းလဲလုံခြုံရဲ့လားလှည့်ပတ်ကြည့်ရသေး
သည်
"နှောင်း အကုန်မချွတ်နဲ့လေ ဟိတ်..... "
လွန်းရဲ့တားစီးခြင်းတွေဟာအသုံးမဝင်ခဲ့တော့ သူမတစ်ကိုယ်
လုံး၌အောက်ခံဘောင်းဘီအနက်ရောက်ဇာအနားကွပ်လေးတစ်ထည်သာရှိတော့သည် ကျောဘက်ကိုအရင်မြင်ရတဲ့ဒီအ
ခိုက်တန့်လေးမှာလေ အေးခဲတောင့်တင်းသွားတဲ့လွန်းခန္ဓာကိုယ်ဟာကြောက်လို့မဟုတ် ရင်ခုန်နေတာ အသွေးထဲအ
သားထဲက တစ်ခုခုတုံ့ပြန်လိုက်ဖို့နှိုးဆော်နေတာမျိုး ရင်ခေါင်း
နားကတော့ဟိုးခြေဖျားအထိတစ်ခုခုကပြိုဆင်းသွားသည့်နှယ်.... ဒါတောင်ကျောပြင်လေးပင် ရှေ့ဘက်သာဆို လွန်း
ခံနိုင်ရည်ရှိမယ်မထင်
"ရေ.... ရေ "
"ရေဆာတာလား လွန်းယူပေးမယ်နော် အဲ့တိုင်းလေးနေ"
ကိုယ်ကသောက်ရေထင်လို့ ရေခဲသေတ္တာထဲကယူပေးနေပေ
မယ့် သူမကရေချိုးခန်ထဲအတင်းဝင်သွားလေသည် ဒယိမ်းဒယိုင်နဲ့ ချော်လဲမှဖြင့် ဒီလူသာရင်ကျိုးရပေမည်
" နှောင်း...... "
"အာ့ "
" နှောင်း သတိထားအုံးကွယ် နှောင်းလေး"
" အင့် ဟာ."
ကိုယ်ကတော့စိုးရိမ်စွာနဲ့ ယိုင်နေလို့ပြေးထိန်းကူပေမယ့် အနား
တဲ့အရာမှန်သမျှ စားသုံးမယ့်ကျားသတ္တဝါအလား ကိုယ့်မှာ
တော့စားသုံးခံရတော့မယ့်သမင်ငယ်ဘဝကိုရောက်ချေပြီ
