Ben bir evim, içim karanlık. Bilincim yalnız bir ışık. Rüzgarda ki bir mum, titreşen bir alev... bazen burada, bazen orada. Geri kalan her şey gölgede, geri kalan her şey bilinçaltında. Ama onlar orada. Diğer odalar, girintiler, koridorlar, merdivenler ve kapılar. Her an... Ve içinizde yaşayan, dolaşan her şey orada çalışıyor ve yaşıyor evin içinde. O ev de benim. İç güdü, eros, tabular, yasak düşünceler, yasak arzular, ışıkta görmek istemediğimiz anılar, ışıktan çektiğimiz anılar. Karanlıkta etrafımızda dans ediyorlar, bize işkence ediyorlar, bizi dürtüyorlar, musallat oluyorlar, fısıldıyorlar, bizi korkutuyorlar, bizi hasta ediyorlar, histerik hale getiriyorlar
