Bölüm 11 💪

98.8K 4K 378
                                    

"Miray, yardım etmeyi düşüyor musun yoksa orada sabahlayacak mısın?."

Hemen, Baran hazretlerine baktım. Ben, burada nasıl olsa da bu pisliğin elinden kurtulsam hesapları yaparken adam bana gelmiş yardim et diyor... Büyük bir bıkkınlıkla.

"Altı üstü alışveriş Baran Ağa.."

Baran, sinirle yanıma gelerek kolumdan tutmuş ve kısık sesle konuşmaya başlamıştı.

"Birincisi bana bir daha Ağa deme özellikle de bu ses tonuyla. .."

"Neden Ağaların ağası değil misin?"

"Allah'ım ne günah işledim de bu kızla beni sınıyorsun?.."

"Hatırlatmamı ister misin? "

"Miray, sabrımın sınırları öyle çok zorluyorsun tahammül derecem eksilerde...onun için ayağını denk."

"Ah!..peki tam olarak nerede korkacaktım?.."

"Ya sabır...İkincisi Miray, senin kişisel eşyalarını ben alacak değilim. Geç ve ne istiyorsan al..."

Baran beyimizi beni öne doğru iteklemişti. Normal şartlarda en sevdiğim olan alışverişi nefret etmemi sağlıyordu.

"Şuna ben beceriksizim daha önce hiç alışveriş işleriyle uğraşmadım. Ne gerekiyorsa al demiyorsun da...."

"Evet, Miray öyle gönlün oldu mu? Şimdi geç ve alışverişini yap yoksa akşam ki yemeğe senin tantanaların yüzünden geç kalacağız."

"Önce rica et karşında uşağın yok senin."

"Allah'ım sana geliyorum...."

"Amin...amin.."

Baran, öyle kötü bakmıştı ki tırsmadım değil hani ama taviz yok. Dayak yiyeceğimi bilsem yine de yolumdan dönmem. Sol elini yumruk yapıp sağ eliyle de yüzünü kaşıyarak

"Miray hanim, önden buyurur musunuz? "

Baran, sağ eliyle gideceğimiz yönü işaret etti. Bende zafer benim edalarında gülerek

"İşte böyle söyle canımı ye..."dedim ilerlerken arkamdan kısık sesle küfür savurduktan sonra altta kalmamak için

"Eminim ki önce sen benim canımı yersin.."

"Laf soktu bal kabağı. "

Bunu yüzüne bakarak söylemiştim
Baran, sinirden bütün atar damarlarının şiştiğine şahit oldum. Allah var yine iyi dayanıyor. Bana çok pis patlar diye düşünmüştüm ama umduğum gibi olmadı. Beni şaşırtıyordu...

"Önce alışveriş arabası alalım."diyerek o tarafa yöneldim. Bir araba aldığımda Baran, etrafına bakıyordu.

"Ben, burada bekliyorum.."dediğinde hemen araya girdim. Yok öyle dünya Avucunu yalardı.

"Pışık!.. bana ayak işlerini yükleyemezsin beraber yapacağız yoksa şuradan şuraya gitmem."

"Pışık nedir Miray sen kaç yaşındasın?.."

"Tabi senin beyin bir-üç yaş arası olduğu için idrak edemez ama benim hatam senin düzeyini düşünmeden konuşuyorum..."dediğimde hızla yanıma doğru geliyordu. Hemen yutkundum sussam iyi olacaktı sanki..

"Sadece birazcık sabret Baran, bu geceden sonra yüzünü görmeyeceksin dayan...dayanabilirsin birazcık daha..." söylene söylene eline geçeni arabaya koymaya başladı.

BARAN BEY 🚬Where stories live. Discover now