PROLOGUE

50 5 38
                                    

[Yes hello?] Nagtataka kong sinagot ang tawag sa cellphone ko.

[Sabay tayo mag dinner.] Lihim naman akong napangiti.

Binuksan ko ang koste ko, dala-dala ang mga gamit ko after work.

I have a duty later at 7pm but He wants me to join in his dinner time. So it's my pleasure to join him.

Since.....I do like him.....since, we were in elementary.

[Isn't that obvious? Eh lagi naman tayong sabay ah?] natatawa kong sabi sakan'ya.

I always make time for you even if I have a full schedule to my duty.

Sinimulan ko ng ii-start ang sasakyan ko matapos kong maupo sa driver seat.

[You'll probably be here, right?] Nagtataka ko naman siyang tinignan na para bang nakikita niya ito.

[I'll be there. Early.] I said.

"Shocks!!!!!!" Nagmamadali akong naitapak ang preno.

Hindi ito gumagana kaya naiiyak akong tinry ang lahat para mapahinto Ang sasakyan ko. Natataranta na din ako sa mga sasakyan na nakakasalubong ko. Hindi ko na alam kung paano ko ito ititigil.

Naririnig ko ang mga busina ng mga sasakyan!

Please Lord make it stop!!!

[Hey! Is there something wrong?!]

I cried. I heard his voice. I thought I already end our call but I didn't.

'Till I felt something on my head that's when I knew that I bump onto something hard.

[Bianca!!!!!!!!!!!!] He shouted.

Napadaing ako sa sakit nang subukan kong gumalaw at abutin ang cellphone ko.

Hindi ko na kaya......

Paano ka na kapag eto na ang katapusan ko?........

"But Atleast, I heard him saying this to me....."

[I should've love you when I knew that you do.....love me.]

Unti-unti ko ng naipikit ang mga mata ko. Pilit kong nilalabanan ang antok na nararamdaman ko.

Nararamdaman ko na.....na nasasaktan na ako.....ramdam ko ang sakit ng impact ng pagkakauntog ko.

"Medic!!!! Medic!!!!!" They slowly help me to be put in stretcher.

I gasped in pain.

I bet I can't still be alive after this.

Upon checking me, someone hold my hand but I can't just open my eyes.

"I love you, bianca...." I felt the teardrops on my eyes when I heard his voice.

Tuluyan na akong nawalan ng Malay ng marinig ko ang boses na gustong-gusto ko marinig....sa huling pagkakataon.

I'll leave you now.....thank you for loving me.....even if it's too late.....

Falling for Mr.Pa-FallWhere stories live. Discover now